PILNE WEZWANIE O UWOLNIENIE UCHODŹCÓW I OSÓB UZUPEŁNIAJĄCYCH AZYL, KTÓRZY OBECNIE PRZEBYWAJĄ W ALMABANI I INNYCH OŚRODKACH POSTĘPOWANIA PO NIESPRAWIEDLIWYCH REKLAMACJACH W ICH DOMACH.
 

Drodzy Czytelnicy,
 

Jesteśmy grupą uchodźców i aktywistów z Sudanu Południowego i Północnego. Piszemy ten list, aby wyrazić nasze obawy i niepokoje dotyczące naszych braci, sióstr, mężów, żon i dzieci, którzy obecnie przetrzymywani są w ośrodkach detencyjnych, mimo że są osobami budzącymi obawy biura UNHCR w Libii.

W dalszym ciągu wzywamy odpowiednie władze Libii i organizację ONZ do natychmiastowego ich uwolnienia i nie deportowania do krajów, w których ich życie jest zagrożone.
 

Chcielibyśmy również zwrócić Państwa uwagę na to, że jesteśmy uchodźcami, a nie przestępcami, jak przedstawiają to media, że uchodźcy popełniają przestępstwa lub angażują się w inną nielegalną działalność, a bycie uchodźcą nie jest przestępstwem i nie powinno nim być w Libii . Rozumiemy, że atak ten przeprowadzono na podstawie niezweryfikowanych raportów, które  Gargaresh jest domem dla narkotyków i prostytucji, ale nie oznacza to, że kobiety w ciąży i dzieci są przestępcami.
 

Władze muszą także przyznać, że bycie uchodźcą to tylko status tymczasowy, a nie narodowość, nikt nie wybiera bycia uchodźcą. Większość z tych ludzi została zmuszona do opuszczenia swoich domów z powodu okoliczności niezależnych od człowieka.

Wzywamy również UE, która masowo finansuje libijską straż przybrzeżną, do dostosowania przepisów regulujących te fundusze pod kątem praw człowieka.

UE ma prawne obowiązki zapewnienia, że jej działania nie naruszają praw człowieka.

Systematyczne łamanie praw człowieka w ośrodkach detencyjnych jest dobrze znane państwom członkowskim i instytucjom UE podczas planowania współpracy z Libią.
 

UE tylnymi drzwiami finansuje i wyposaża bojówki i straż przybrzeżną.

Przez wiele lat UE i poszczególne państwa członkowskie przeznaczały miliony euro na programy mające na celu wzmocnienie zdolności libijskiej straży przybrzeżnej do przechwytywania łodzi opuszczających Libię, mając pełną świadomość, że wszyscy są wówczas automatycznie przetrzymywani w arbitralny sposób przetrzymywani na czas nieokreślony bez kontroli sądowej.

Wzywamy również rząd Libii do poszanowania i przestrzegania zasad i porozumień zapewniających istnienie UNHCR w Libii jako organizacji.
 

Ponieważ doświadczyliśmy i doświadczamy ogromnego braku szacunku dla dokumentów wydawanych uchodźcom i osobom ubiegającym się o azyl w Libii, w których stwierdza się, że są to osoby stanowiące przedmiot zainteresowania jej komisji i dlatego należy je chronić i w żadnym wypadku nie można ich przymusowo powrócił do kraju, w którym jego życie jest zagrożone.

Jednak w rzeczywistości widzimy coś przeciwnego do tego, co stwierdza dany dokument: uchodźca nie może wykorzystać tego dokumentu do przeniesienia się z jednego stanu do innego państwa w Libii bez przymusowego zatrzymania, rabunku, tortur i pracy przymusowej.

Wzywamy również kraje takie jak Australia, Azja, Stany Zjednoczone, Kanada i państwa europejskie do zapewnienia większej liczby pokoi do przesiedlenia, łączenia rodzin, leczenia, możliwości pracy i stypendiów uchodźcom, którzy obecnie utknęli w Libii.
 

Na koniec wzywamy Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, aby zezwoliło lotom humanitarnym na ewakuację uchodźców, a lotom dobrowolnego powrotu z pomocą humanitarną na automatyczne wznowienie obowiązków związanych z wyprowadzaniem uchodźców z kraju.

Na koniec wzywamy rząd i władze Libii do wydania dekretu dla wszystkich punktów kontrolnych, miejsc pracy i szkół, aby umożliwić bezpieczny przejazd każdemu, kto posiada dokument uchodźcy/osoby ubiegającej się o azyl wydany mu przez UNHCR w Libii.

​
 

Wszelkie prawa zastrzeżone ©Uchodźcy w Libii 2021